Bugün yolda yürürken küçük bir kızın sevincine tanık oldum.Kız o kadar şeker bişeydiki o halini görünce ben bile sevindim. Gözleri ışıl ışıl parlıyordu.

Neden mi ?

Okula yeni başlamıştı sanırım.Sırtında kendi gibi küçük çantasıyla koşa koşa annesinin yanına geldi ve aynen şunları söyledi “Anne bugün öğretmen el yazısı yazdırdı bize bende güzel yazınca bana yıldız verdi“dedi.Şeker kız o kadar sevinmiştiki gözlerinden ve yüzündeki mutluluktan belliydi.Çok küçük şeylere bile inanılmaz sevinebiliyorlar.Ben hocamdan aldığım ilk yıldızı hatırlamıyorum ama aldığım ilk ve son kırmızı kurdeleyi hiç unutmam.Pardon öğretmenim mi demeliydim. Bende ne çok sevinmiştim o zamanlar küçüklüğümü hatırlattı bu kız çocuğu bana.Çocukları sevmek sevindirmek lazım.

Yıldız almayan tekbir öğrenci kalmasın öğretmenlerim. hepsine yıldız verin benim için.

Bu Yazı Çarşamba, Eylül 26th, 2007 01:42 'da Kendimce Kategorisine Yazıldı. Bu Yazının Cevaplarını RSS 2.0 bildirimi ile takip edebilirsiniz. Cevap Yazabilir yada kendi sitenize alıntı yapabilirsin.