Bugün yolda yürürken küçük bir kızın sevincine tanık oldum.Kız o kadar şeker bişeydiki o halini görünce ben bile sevindim. Gözleri ışıl ışıl parlıyordu.
Neden mi ?
Okula yeni başlamıştı sanırım.Sırtında kendi gibi küçük çantasıyla koşa koşa annesinin yanına geldi ve aynen şunları söyledi “Anne bugün öğretmen el yazısı yazdırdı bize bende güzel yazınca bana yıldız verdi“dedi.Şeker kız o kadar sevinmiştiki gözlerinden ve yüzündeki mutluluktan belliydi.Çok küçük şeylere bile inanılmaz sevinebiliyorlar.Ben hocamdan aldığım ilk yıldızı hatırlamıyorum ama aldığım ilk ve son kırmızı kurdeleyi hiç unutmam.Pardon öğretmenim mi demeliydim. Bende ne çok sevinmiştim o zamanlar küçüklüğümü hatırlattı bu kız çocuğu bana.Çocukları sevmek sevindirmek lazım.
Yıldız almayan tekbir öğrenci kalmasın öğretmenlerim. hepsine yıldız verin benim için.
Şubat 10th, 2008 at 14:04
harika teşekkurler
http://karizmatr.blogspot.com
Temmuz 27th, 2008 at 14:02
Ayy..!Birden bire küçüklüğüm aklıma geldi